Πρόταση για τη λειτουργία των ομάδων εργασίας των εκπαιδευτικών συνεδρίων

Προτάσεις τροποποιήσεων στο πρωτόκολλο λειτουργίας των ομάδων εργασίας των εκπαιδευτικών συνεδρίων, με σκοπό την εύρυθμη λειτουργία και συνέργεια των ομάδων, την καλύτερη εξυπηρέτηση των σκοπών των εργασιών και τη διευκόλυνση της σύνθεσης διαφορετικών απόψεων στην ομάδα και ενδεχόμενων αλληλεπικαλύψεων μεταξύ ομάδων.

Περιεχόμενο των συνεδριακών εργασιών της ομάδας Β4

Ομάδα Β4: Ο Ρόλος του Συνδικαλιστικού Κινήματος των Εκπαιδευτικών

Μέλη προσυνεδριακής ομάδας:

• Γεωργιάδης Θωμάς
• Καλατζή Ράνια
• Καλομοίρης Γρηγόρης
• Μαυρέλης Ιάκωβος

·         Παναγιωτοπούλου Εύη

Συντονιστής: Μπάτρης Άγγελος

1)   Γενικά

Το σώμα των συνέδρων της θεματικής Β4 έκανε δεκτή την εισήγηση της προσυνεδριακής ομάδας εργασίας ως βάση συζήτησης. Αναπτύχθηκε γόνιμος διάλογος και αντιπαράθεση θέσεων και προτάσεων. Οι παρατηρήσεις των συνέδρων μπορούν να συνοψιστούν όπως ακολουθεί παρακάτω.

Το συνδικαλιστικό κίνημα δεν αποτελεί μέρος του κοινωνικού κεφαλαίου, όπως λέει η εισήγηση, αλλά επηρεάζεται από αυτό. Για να επιτελέσει ρόλο που προσαυξάνει το κοινωνικό κεφάλαιο, πρέπει να έχει κατάλληλη φυσιογνωμία και λειτουργία.

Ιδιαιτερότητες και ανάγκες των εσπερινών σχολείων

Ιδιαιτερότητες και ανάγκες των εσπερινών σχολείων

Ελένη Λαμπροπούλου *

*Η εισήγηση αυτή είναι προϊόν συλλογικής εργασίας της Αγωνιστικής Παρέμβασης της

ΣΤ΄ ΕΛΜΕ Αθήνας

ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Εις το όνομα της Αγίας και Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος

Β' Ψήφισμα της 6ης Μαρτίου 1986 της ΣΤ' Αναθεωρητικής Βουλής των Ελλήνων

Άρθρο 16

…

2. Η παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του Κράτους

…

4. Όλοι οι Έλληνες έχουν δικαίωμα δωρεάν παιδείας, σε όλες τις βαθμίδες της, στα κρατικά εκπαιδευτήρια.

…

Το συνταγματικά κατοχυρωμένο κοινωνικό αγαθό της Δημόσιας Παιδείας, σήμερα βάλλεται με τη συστηματική υποχρηματοδότηση, υποβάθμιση και ιδιωτικοποίηση. Οι εκπαιδευτικοί οφείλουμε να πρωτοστατήσουμε στον αγώνα για την υπεράσπιση και την αναβάθμιση της Δημόσιας Εκπαίδευσης και την αξιοπρέπεια κάθε μέλους της εκπαιδευτικής κοινότητας.

Εσπερινά σχολεία.

Στη χώρα μας, σήμερα, εσπερινά σχολεία λειτουργούν στο πλαίσιο της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης (Γυμνάσια, Λύκεια και Επαγγελματικά Λύκεια).

Στα εσπερινά σχολεία έχουν δικαίωμα να εγγραφούν:

ΓΙΑ ΜΙΑ ΤΥΠΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΕΝΝΟΙΑΣ ‘’ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ’’

                          ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ ΝΙΚΟΣ  ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ ΠΕ10

                            Δ/ΝΣΗ ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ Ν.ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ

Η λογική της ηγεμονεύουσας ιδεολογίας που σύμφωνα με τον Γκράμσι σκοπό έχει την αυθόρμητη συγκατάθεση των μαζών στην  χειραγώγηση τους φαίνεται ότι έχει περάσει ανεπιστρεπτί.

 Στη διαμόρφωση του πολιτικού πεδίου  κανένα ΄΄ηγεμονικό΄΄ μόρφωμα δεν μπορεί να κυριαρχήσει απόλυτα ,αντίθετα εναλλακτικά σημεία επιρροής στην πολιτική και την κουλτούρα, μορφές αγωνιστικών διεκδικήσεων με πρωτοπόρα μηνύματα δημιουργούν και προβάλλουν πιέσεις διαμορφώνοντας το νέο χάρτη των  κοινωνικών δικαιωμάτων.

Ομάδα Β4 (αναλυτικό κείμενο): Ο Ρόλος του Συνδικαλιστικού Κινήματος των Εκπαιδευτικών

Ομάδα Β4: Ο Ρόλος του Συνδικαλιστικού Κινήματος των Εκπαιδευτικών

Μέλη:

Γεωργιάδης Θωμάς	65ο ΓΕΛ	Α΄ ΕΛΜΕ Αθήνας	ΠΕ03	tomgeorgiad@gmail.com
Καλατζή Ράνια	1ο ΕΠΑΛ Γαλατσίου	Γ’ ΕΛΜΕ Αθήνας	ΠΕ 19	ouraniakal@gmail.com
Καλομοίρης Γρηγόρης			ΠΕ04.04	agonsyn1@agonsyn.gr
Μαυρέλης Ιάκωβος	4ο ΓΕΛ Καλλιθέας	ΕΛΜΕ Καλλιθέας – Νέας Σμύρνης – Μοσχάτου	ΠΕ03	makmavr@ath.forthnet.gr
Μπάτρης Άγγελος	(Κε.Με.Τε./ΟΛΜΕ)	Ε’ ΕΛΜΕ Αν. Αττικής	ΠΕ04.01	abatris@gmail.com
Παναγιωτοπούλου Εύη	2ο Γυμνάσιο Παλλήνης	Ε’ ΕΛΜΕ Αν. Αττικής	ΠΕ02	evipan23@gmail.com

Ντοκουμέντο Εργασίας

Επιμέλεια: Άγγελος Μπάτρης (συντονιστής από Κε.Με.Τε.)

Ευχαριστίες

Ευχαριστούμε το Θέμη Κοτσιφάκη για τη συγγραφή του μέρους που αναφέρεται στο συνδικαλιστικό κίνημα άλλων χωρών.

1)    Γενικά

Το συνδικαλιστικό κίνημα είναι σημαντικό μέρος του κοινωνικού κεφαλαίου (κατά Bourdieu[i] «κοινωνικό κεφάλαιο είναι το σύνολο των πραγματικών ή εν δυνάμει πόρων που συνδέονται με την κατοχή ενός ισχυρού δικτύου περισσότερο ή λιγότερο εγκαθιδρυμένων σχέσεων αμοιβαίας αποδοχής και αναγνώρισης.») Είναι ένα μεγάλο κοινωνικό δίκτυο με άτυπους και τυπικούς θεσμούς και δεσμούς αμοιβαιότητας και εμπιστοσύνης. Είναι το κατεξοχήν πεδίο εκδήλωσης της συλλογικότητας στο οποίο ασκείται η αυτόνομη δραστηριότητα των εργαζομένων, με δική τους βούληση και πρωτοβουλία, και με αφετηρία την προάσπιση των συλλογικών τους συμφερόντων σε ό,τι αφορά τις συνθήκες εργασίας και γενικότερα τις συνθήκες οργάνωσης της κοινωνικής τους ζωής. Είναι ένα πεδίο στο οποίο αποτυπώνεται με ενάργεια το επίπεδο της συνειδητότητας και της ενότητας των εργαζομένων, γι’ αυτό και η ανάπτυξη του συνδικαλισμού συναρτάται άμεσα με το βαθμό στον οποίο κατανοούν οι εργαζόμενοι τις δομές και τις σχέσεις που υφίστανται στο κοινωνικο – οικονομικό επίπεδο και ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά τις μορφές εκμετάλλευσης και τους μηχανισμούς αλλοτρίωσής τους.

Ομάδα Β2: (αναλυτικό κείμενο) Το Περιβάλλον, οι Συνθήκες Εργασίας και οι Επιπτώσεις στην Υγεία των Εκπαιδευτικών

Β2. Το Περιβάλλον, οι Συνθήκες Εργασίας και οι Επιπτώσεις στην Υγεία των Εκπαιδευτικών

Επιστημονική Ομάδα Εργασίας:

Γλαρέντζου Ελένη (Συντονίστρια)

Δελλαπόρτας Δημήτριος

Κάτσικας Χρήστος

Κολέντζου Πανωραία

Μπουρδή Μαρίνα

Ντιγριντάκη Δανάη

Χατζησταμάτης Κωνσταντίνος-Βίκτωρ

Η εργασιακή υγεία, ορίζεται από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό για την Ασφάλεια και την Υγεία στην Εργασία, ως η προαγωγή και η διατήρηση της σωματικής, πνευματικής, ψυχικής και κοινωνικής υγείας των εργαζομένων στον υψηλότερο βαθμό, μέσω της πρόληψης, του ελέγχου των κινδύνων και της προσαρμογής της εργασίας στον εργαζόμενο, καθώς και του εργαζομένου στην εργασία.

Σήμερα στις συνθήκες του σύγχρονου καπιταλισμού μία από τις κύριες αιτίες ασθένειας στην εργασία, η οποία έχει επιπτώσεις τόσο στους  εργαζόμενους όσο και στους οργανισμούς και στις εθνικές οικονομίες είναι το εργασιακό άγχος. Ως εργασιακό άγχος εννοούνται οι αγχογόνες εκείνες καταστάσεις που σχετίζονται με την εργασία ή προκαλούνται από συγκεκριμένη εργασιακή κατάσταση. Εμφανίζεται δε όταν οι απαιτήσεις και οι συνθήκες του περιβάλλοντος δεν συνάδουν ή δεν ταυτίζονται με τις ανάγκες, τις προσδοκίες και τις αξίες ή υπερβαίνουν την σωματική ικανότητα, τις δεξιότητες ή τις γνώσεις που απαιτούνται για να χειριστεί ένα άτομο μια δεδομένη κατάσταση.

Εργασιακές σχέσεις και εκπαιδευτικό έργο. Μερικά αφετηριακά και μεθοδολογικά σημεία

1. Οι εργασιακές σχέσεις των εκπαιδευτικών, είναι καταλυτικός όρος για την άσκηση τους εκπαιδευτικού έργου α) όσον αφορά τις σχέσεις καθεαυτές, τον μισθό, το ωράριο κοκ και β) όσον αφορά το «αντικείμενο εργασίας», δηλαδή την ίδια την εκπαιδευτική διαδικασία, το περιεχόμενο του σχολείου και του εκπαιδευτικού έργου.
2. Όσον αφορά το α: από τον Φεβρουάριο του 2010, με το πρόγραμμα σταθερότητας, έως και σήμερα με τα μνημόνια 1, 2, 3 οι όροι αυτοί έχουν τροποποιηθεί δραματικά, καθώς έχουμε μια σειρά αλλαγές σε:

α) μισθούς: περικοπές σε επιδόματα και 13^ο-14^ο μισθό, απλήρωτες αποζημιώσεις, αλλά και σχεδιασμοί για νέο μισθολόγιο με σύνδεση μισθού-παραγωγικότητας/αξιολόγησης.

β) ασφάλιση: Αύξηση των ορίων ηλικίας, μείωση των συντάξεων, ταμεία στα όρια της κατάρρευσης και με αδυναμία να πληρώσουν ΕΦΑΠΑΞ και υποχρεώσεις τους.

γ) Προσλήψεις: Η αρχική κυβερνητική δέσμευση για εξαίρεση της εκπαίδευσης από το 5:1 (το οποίο θα γίνει 7:1), δεν φαίνεται να υλοποιείται, καθώς την προηγούμενη χρονιά εφαρμόστηκε το 2:1 και για φέτος η κα Χριστοφιλοπούλου έχει δηλώσει ξεκάθαρα ότι το «πλεονάζον» προσωπικό, που θα προκύψει από συγχωνεύσεις/περικοπές τμημάτων, θα καλύψει το κενό από όσους συνταξιοδοτηθούν.

δ) Οργανικές θέσεις, διάθεση ΠΥΣΔΕ κοκ: Οι πρόσφατοι «πειραματισμοί» για μαζικές διαθέσεις εκπαιδευτικών στην πρωτοβάθμια και οι μετακινήσεις από ΠΥΣΔΕ σε ΠΥΣΔΕ, κάνουν καθαρό ότι νομικές δυνατότητες που υπήρχαν και στο παρελθόν και ισχυροποιήθηκαν από τον νόμο 3848/2010, θα χρησιμοποιηθούν σαν απάντηση στις περικοπές και στις ελλείψεις προσωπικού.

ε) Διεύρυνση των ελαστικών σχέσεων εργασίας. Αναπληρωτής, αναπληρωτής ΑΜΩ, αναπληρωτής ΕΣΠΑ, εκπαιδευτικός σε πάνω από 2 σχολεία, σε 2 βαθμίδες, διάθεση ΠΥΣΔΕ, με οργανική, υπεράριθμος… Ο κατακερματισμός του εκπαιδευτικού, που καμία σχέση δεν έχει να κάνει με τις πραγματικές εκπαιδευτικές ανάγκες.

στ) Ωράριο: Υποχρεωτικές υπερωρίες, αλλά και οι αυξανόμενες παρεμβάσεις της διοίκησης για «τήρηση του 8-2». Στην πρωτοβάθμια ήδη έχουμε καταστρατήγηση του ωραρίου με τους εκπαιδευτικούς που έχουν διατεθεί εκεί να δουλεύουν και στη ζώνη 14:00-16.15 και 21 ώρες ανεξαρτήτως προϋπηρεσίας.

ζ) καθηκοντολόγια, αξιολόγηση, φόρμες συμπλήρωσης και δημιουργία μιας «κοινής γνώμης» που θεωρεί αποδεκτό τον έλεγχο του εκπαιδευτικού από κάθε εξωθεσμικό και μη-επιστημονικό παράγοντα (γονείς, αγορά, χορηγοί κοκ).

Η ΔΙΕΘΝΩΣ ΔΙΑΜΟΡΦΩΜΈΝΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ (Δαφνή Κωστούλα)

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΑΘΟΔΗΓΗΣΗ

Η  ΔΙΕΘΝΩΣ  ΔΙΑΜΟΡΦΩΜΈΝΗ  ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ  ΓΙΑ  ΤΗΝ  ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ  ΔΙΟΙΚΗΣΗ  ΤΗΣ  ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ

                                   Δαφνή  Κωστούλα

Η οργάνωση και η διοίκηση της εκπαίδευσης συνδέεται στενά με την γενικότερη οργάνωση και διοίκηση μιας χώρας, καθώς και με τη μορφή της (π.χ. ομόσπονδο κράτος, κράτος με περιφέρειες με αυξημένη αυτονομία κ.τ.λ.).Υπάρχουν χώρες στις οποίες η οργάνωση και η διοίκηση παρουσιάζει συγκεντρωτικά χαρακτηριστικά και άλλες στις οποίες παρουσιάζει αποκεντρωτικά χαρακτηριστικά. Ο βαθμός συγκέντρωσης ή αποκέντρωσης της διοίκησης ποικίλει από χώρα σε χώρα. Άμεση συνέπεια αυτού είναι και η ύπαρξη διαφορών στην οργάνωση και διοίκηση της εκπαίδευσης ανάμεσα στις διάφορες χώρες αλλά και πολλών ομοιοτήτων. Ειδικότερα τα τελευταία χρόνια   διεθνώς επικρατούν αποκεντρωτικές τάσεις για την εκπαίδευση. Άμεση συνέπεια του φαινόμενου αυτού είναι αφενός  η μεταβίβαση ορισμένων αρμοδιοτήτων, από την κεντρική εξουσία, σε χαμηλότερα επίπεδα εξουσίας (περιφέρεια, δήμοι, κοινότητες, σχολικές μονάδες) και αφετέρου η όλο και αυξανόμενη λαϊκή συμμετοχή στα εκπαιδευτικά δρώμενα. Πάντως όλα τα κράτη  έχουν την υποχρέωση για την παροχή μιας ελάχιστης υποχρεωτικής εκπαίδευσης και για τη δημιουργία σχολικού δικτύου για όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες και όλα τα είδη εκπαίδευσης. Στη χρηματοδότηση της εκπαίδευσης συνεισφέρουν (το ποσοστό  ποικίλει) οι περιφέρειες, οι δήμοι, οι  γονείς και ιδιώτες.

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΤΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΗΠΑ (Δαφνή Κωστούλα)

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΑΘΟΔΗΓΗΣΗ

ΟΡΓΑΝΩΣΗ  ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΤΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ  ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ  ΤΩΝ  ΗΠΑ

                                        Δαφνή  Κωστούλα

            Οι ΗΠΑ είναι ένα ομόσπονδο κράτος, το οποίο αποτελείται  από πολιτείες, με  μεγάλες ανομοιογένειες ανάμεσα τους κάθε είδους (οικονομικές, πολιτιστικές, πληθυσμιακές,  γλωσσικές, κοινωνικές κ.τ.λ.). Σύμφωνα με το σύνταγμα τους το εκπαιδευτικό  σύστημα είναι αποκεντρωτικό και ουσιαστικά αποτελεί αρμοδιότητα της κυβέρνησης της κάθε πολιτείας και της τοπικής αυτοδιοίκησης. Σε γενικές γραμμές η εκπαίδευση αρχίζει στην ηλικία των 6 χρόνων, διαρκεί 12 χρόνια και είναι υποχρεωτική μέχρι την ηλικία των 16 χρόνων. Η διάρθρωση της εκπαίδευσης σε βαθμίδες παρουσιάζει διαφοροποιήσεις ανάμεσα στις πολιτείες (ανάλογα με τις ρυθμίσεις που ισχύουν σε κάθε μια). Σε γενικές γραμμές η οργάνωση και διοίκηση της εκπαίδευσης, διαιρεμένη  σε  4 επίπεδα,  αναφέρεται παρακάτω:

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΤΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΙΤΑΛΙΑΣ (Δαφνή Κωστούλα)

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΑΘΟΔΗΓΗΣΗ

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΤΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΙΤΑΛΙΑΣ

Δαφνή Κωστούλα

Η Ιταλία διαιρείται διοικητικά σε 20 περιφέρειες, με σχετική αυτονομία νομοθετική, διοικητική και οικονομική. Οι περιφέρειες διαιρούνται σε επαρχίες και αυτές σε δήμους και κοινότητες. Η δημόσια διοίκηση ασκείται από τις περιφέρειες, επαρχίες, και κοινότητες, εκτός από εκείνο το μέρος της που συνδέεται με θέματα που είναι αποκλειστική αρμοδιότητα του κράτους. Ειδικότερα για την εκπαίδευση το ιταλικό σύνταγμα ορίζει τις βασικές προδιαγραφές. Ακολούθως οι σχετικές με την εκπαίδευση ευθύνες και αρμοδιότητες επιμερίζονται ανάμεσα στο κράτος και τις περιφέρειες με συνταγματικό νόμο. Τα τελευταία χρόνια το εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας, η οργάνωση και η διοίκηση του, βρίσκονται υπό διαμόρφωση, με βάσει και την εκπαιδευτική πολιτική της ευρωπαϊκής ένωσης. Όμως οι βασικές κατευθυντήριες γραμμές έχουν ήδη τεθεί.

Επιστημονική Καθοδήγηση (Αντωνάρας Δ. Γεώργιος)

Επιστημονική Καθοδήγηση

Αντωνάρας Δ. Γεώργιος

H εφαρμοσμένη διδακτική πράξη απαιτεί την βελτίωση του επιστημονικού επιπέδου του διδάσκοντος καθηγητή (περιοδική επιμόρφωση) και την υποστήριξη και βελτίωση του διδακτικού έργου του στην τάξη  (τρόπος διδασκαλίας , μέσα και μέθοδοι) .

Ενδοσχολική επιστημονική καθοδήγηση

Όσον αφορά το τρόπο διδασκαλίας στη τάξη πρέπει να υπάρχει η απαραίτητη υλικοτεχνική υποδομή ώστε να μπορούν να επιτευχθούν οι στόχοι του μαθήματος . Δηλ. εποπτικά μέσα ώστε να μπορεί να υποστηριχτεί μία σύγχρονη διδασκαλία που σημαίνει για κάθε μάθημα πρέπει να υπάρχει το αντίστοιχο εκπαιδευτικό  υλικό.

Περίγραμμα της Δικαιικής Οργάνωσης των Ευρωπαϊκών Εκπαιδευτικών συστημάτων (ΔΟΥΓΙΟΥ ΧΡΥΣΑ)

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΑΘΟΔΗΓΗΣΗ

Εισήγηση ΔΟΥΓΙΟΥ ΧΡΥΣΑ

3. Περίγραμμα της Δικαιικής Οργάνωσης των Ευρωπαϊκών Εκπαιδευτικών συστημάτων

Εισαγωγή

Η Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα πολύ αργά κατανόησε ότι η εκπαίδευση είναι ο βασικότερος μοχλός για μια ουσιαστική παρέμβαση και συμμετοχή στο νέο κοινωνικοπολιτικό γίγνεσθαι που διαμορφώνεται στη νέα Ευρώπη΄. Τόσο τα κοινοτικά όσο και τα αρμόδια εθνικά όργανα των κρατών – μελών της έχουν υπογραμμίσει πολύ συχνά την ιδέα της ευρωπαϊκής διάστασης στην εκπαίδευση και έχουν στρέψει την τελευταία δεκαετία το ενδιαφέρον τους προς την κατεύθυνση αυτή. Ήδη από το 1988, το Συμβούλιο Υπουργών Παιδείας ενέκρινε ψήφισμα σχετικό με την ενίσχυση της ευρωπαϊκής διάστασης στην εκπαίδευση. Στο ψήφισμα αυτό αναφέρεται ότι θα πρέπει να ενισχυθεί στους νέους η αίσθηση της ευρωπαϊκής ταυτότητας και να καταστεί συνείδηση σ΄ αυτούς η αξία του ευρωπαϊκού πολιτισμού και των θεμελίων πάνω στα οποία οι λαοί της Ευρώπης έχουν σήμερα την πρόθεση να οικοδομήσουν την ανάπτυξη τους, με την περιφρούρηση των αρχών της δημοκρατίας, της κοινωνικής δικαιοσύνης και του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

TO ΓΕΡΜΑΝΙΚΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ (Καλουδιώτης Γιάννης)

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΑΘΟΔΗΓΗΣΗ

 TO  ΓΕΡΜΑΝΙΚΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

Καλουδιώτης Γιάννης

Είναι ένα αρκετά αποκεντρωμένο σύστημα, οργανωμένο και αυστηρό. Συντονιστής είναι ο υπουργός παιδείας όλης της Γερμανίας ο οποίος δίνει τις γενικές κατευθύνσεις. Κάθε κρατίδιο όμως καθορίζει το αναλυτικό του πρόγραμμα, έχει το δικό του υπουργό παιδείας << CULTUS MINISTER>>. υπάρχει ο << REGIRUNG PREZIDENT>> περίπου σαν το δικό μας περιφερειακό διευθυντή εκπαίδευσης. Κάτω από αυτόν και σε επίπεδο νομού βρίσκεται ο <<BEZIRG REGIRUNG>>,ουσιαστικά ο προιστάμενος διεύθυνσης για εμάς. Αποφασιστικό ρόλο σε επίπεδο πόλης <<STADT> παίζει ο <<SCHULANT>> αντιδήμαρχος παιδείας πρόεδρος ΔΕΠ και διευθυντής γραφείου μαζί. Αυτός αποφασίζει αν θα ιδρυθεί σχολείο, αν θα <<ΣΥΓΧΩΝΕΥΘΕΙ>> με άλλα, συντήρηση, λειτουργικά έξοδα. κ.λ.π ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ όμως και για ΠΡΟΣΛΗΨΕΙΣ και ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ, αλλά και ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ, ΔΑΣΚΑΛΩΝ, βοηθητικού προσωπικού των σχολείων κ.λ.π. Σε αυτόν ο υποψήφιος διευθυντής υποβάλλει αίτηση και βιογραφικό. Πρέπει να έχει τουλάχιστον 10-15 χρόνια προυπηρεσίας μεταπτυχιακό η διδακτορικό, πιστοποιήσεις και γενικότερα αυξημένα

ΔΟΜΗ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ (Βασίλης Λουζιώτης)

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΑΘΟΔΗΓΗΣΗ

ΔΟΜΗ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ

Βασίλης Λουζιώτης

Γενικά

Στις περισσότερες από τις ανεπτυγμένες χώρες η εκπαίδευση είναι μια από τις σημαντικές δημόσιες υπηρεσίες που προσφέρεται στους πολίτες· είναι μια από τις μείζονες επενδύσεις της κοινωνίας μια και ισχυροί δεσμοί συνδέουν την κοινωνία και το σχολείο.

Iστορικά, οι εκπαιδευτικοί της χώρας μας έχουν δείξει με υπευθυνότητα το ενδιαφέρον τους για την προαγωγή κάθε εκπαιδευτικού συστήματος. Aυτό δε σημαίνει ότι οι εκπαιδευτικοί έχουν αποδεχθεί χωρίς αντίρρηση προτάσεις για αλλαγές στα εκπαιδευτικά συστήματα. Oι εκπαιδευτικοί πρέπει να έχουν την ευκαιρία να εκφράζουν τις απόψεις τους για τις προτεινόμενες αλλαγές. Οι εκπαιδευτικοί μέσω των συνδικαλιστικών τους οργάνων είναι έτοιμοι να συζητήσουν τρόπους για την προαγωγή της εκπαίδευσης και τρόπους ανταπόκρισης στις νέες προκλήσεις.

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΑΘΟΔΗΓΗΣΗ (Πιταροκίλης Μιχάλης)

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΑΘΟΔΗΓΗΣΗ

ΚΑΘΗΚΟΝΤΟΛΟΓΙΟ

ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟΙ ΔΙΕΥΘΥΝΤΕΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ
ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΟΙ ΤΜΗΜΑΤΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ - ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗΣ ΚΑΘΟΔΗΓΗΣΗΣ ΚΑΙ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗΣ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗΣ

Πιταροκίλης Μιχάλης

Έργο των Περιφερειακών Διευθυντών Εκπαίδευσης

Οι Περιφερειακοί Διευθυντές Εκπαίδευσης «μικρό Υπουργείο παιδείας» υπάγονται στον Υπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων. Ασκούν τη διοίκηση, τον έλεγχο και την εποπτεία σε όλες τις αποκεντρωμένες υπηρεσίες του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων και συνεργάζονται - διαχειρίζονται την εκπαιδευτική πολιτική, εισηγούνται στον Υπουργό για όλα τα θέματα της αρμοδιότητάς τους και έχουν την ευθύνη της σύνδεσης των περιφερειακών υπηρεσιών της εκπαίδευσης με τις αντίστοιχες κεντρικές υπηρεσίες και τα όργανα προγραμματισμού, αξιολόγησης και έρευνας του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, όπως το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο (Π.Ι.), το Κέντρο Εκπαιδευτικής Έρευνας (Κ.Ε.Ε), τον Οργανισμό Επιμόρφωσης Εκπαιδευτικών (Ο.ΕΠ.ΕΚ.), τον Οργανισμό Σχολικών κτηρίων (Ο.Σ.Κ.) κ.λ.π.

Ομάδα Β3: Οργάνωση της διοίκησης της εκπαίδευσης και επιστημονική καθοδήγηση

Ομάδα εργασίας Β3:

Οργάνωση της διοίκησης της εκπαίδευσης και επιστημονική καθοδήγηση

Συντονιστής:

Λουζιώτης Βασίλης

Μέλη:

Αναγνωστοπούλου Ουρανία

Αντωνάρας Γεώργιος

Δαφνή Κωστούλα

Δούγιου Χρυσούλα

Καλουδιώτης Γιάννης

Λόντος Χαράλαμπος

Παπαλέξης Στέφανος

Πιταροκοίλης Μιχάλης

Γενικά

Στις περισσότερες από τις αναπτυγμένες χώρες η εκπαίδευση είναι μια από τις σημαντικές δημόσιες υπηρεσίες που προσφέρεται στους πολίτες, αφού δεν είναι μόνο ένα εργαλείο ανάπτυξης, αλλά βασικός παιδευτικός παράγοντας που παράγει πολιτισμό και διαμορφώνει την ανθρώπινη συνείδηση. Για να επιτευχθούν οι βασικοί αυτοί εκπαιδευτικοί στόχοι, είναι απαραίτητη η ουσιαστική χρηματοδότηση της εκπαίδευσης και η οικονομική, η επιστημονική και η παιδαγωγική στήριξη του εκπαιδευτικού.

Στη σύγχρονη κοινωνία είναι πλέον κοινή πεποίθηση ότι οι εκπαιδευτικοί είναι, αν όχι ο σημαντικότερος, σίγουρα ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες της εκπαίδευσης, γιατί είναι αυτοί που υλοποιούν σε μεγαλύτερο βαθμό τους εκπαιδευτικούς στόχους. Έτσι, κανένα μέτρο δεν είναι δυνατό να προάγει την εκπαίδευση, αν δεν λαμβάνονται σοβαρά υπόψη οι εκπαιδευτικοί.

Ομάδα Β2: Περιβάλλον και συνθήκες εργασίας και επιπτώσεις στην υγεία των εκπαιδευτικών

Ομάδα Εργασίας Β2:

Περιβάλλον και συνθήκες εργασίας και επιπτώσεις στην υγεία των εκπαιδευτικών

Συντονίστρια:

Γλαρέντζου Ελένη

Μέλη:

Δελλαπόρτας Δημήτριος

Κάτσικας Χρήστος

Κολέντζου Πανωραία

Μπουρδή Μαρίνα

Ντιγριντάκη Δανάη

Χατζησταμάτης Κωνσταντίνος- Βίκτωρ

Η εργασιακή υγεία ορίζεται από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό για την Ασφάλεια και την Υγεία στην Εργασία ως η προαγωγή και η διατήρηση της σωματικής, πνευματικής, ψυχικής και κοινωνικής υγείας των εργαζομένων στον υψηλότερο βαθμό, μέσω της πρόληψης, του ελέγχου των κινδύνων και της προσαρμογής της εργασίας στον εργαζόμενο, καθώς και του εργαζομένου στην εργασία.

Σήμερα, στις συνθήκες του σύγχρονου καπιταλισμού, μία από τις κύριες αιτίες ασθένειας στην εργασία, η οποία έχει επιπτώσεις τόσο στους  εργαζομένους όσο και στους οργανισμούς και στις εθνικές οικονομίες, είναι το εργασιακό άγχος. Ως εργασιακό άγχος εννοούνται οι αγχογόνες εκείνες καταστάσεις που σχετίζονται με την εργασία ή προκαλούνται από συγκεκριμένη εργασιακή κατάσταση. Εμφανίζεται δε όταν οι απαιτήσεις και οι συνθήκες του περιβάλλοντος δεν συνάδουν ή δεν ταυτίζονται με τις ανάγκες, τις προσδοκίες και τις αξίες ή υπερβαίνουν τη σωματική ικανότητα, τις δεξιότητες ή τις γνώσεις που απαιτούνται για να χειριστεί ένα άτομο μια δεδομένη κατάσταση.

Ομάδα Εργασίας Β1: Διαδικασίες πρόσληψης/διορισμού – εργασιακές σχέσεις – μισθολογικά και ασφαλιστικά

Ομάδα Εργασίας Β1:

Διαδικασίες πρόσληψης/διορισμού – εργασιακές σχέσεις – μισθολογικά και ασφαλιστικά

Συντονιστής:

Αλεβυζάκης Γιώργος

Μέλη:

Αφουξενίδης Δημήτρης,

Μητρόπουλος Δημήτρης,

Φάσαρης Γιάννης,

Φωτόπουλος Σωτήρης

1. ΣΥΣΤΗΜΑ ΔΙΟΡΙΣΜΩΝ – ΠΡΟΣΛΗΨΕΩΝ

1.1. Ο διαγωνισμός του ΑΣΕΠ δε θα μπορούσε από μόνος του να αποτελέσει αποτελεσματικό, αξιοκρατικό και δίκαιο σύστημα διορισμού εκπαιδευτικών. Ο διορισμός των εκπαιδευτικών θα πρέπει να γίνεται με ένα και μοναδικό πίνακα, ο οποίος θα συντάσσεται με βάση όχι μόνο τη βαθμολογία από το διαγωνισμό αλλά και κριτήρια εκπαιδευτικά και επιστημονικά, όπως η εκπαιδευτική εμπειρία, ο βαθμός πτυχίου, ο βαθμός πιστοποιητικού παιδαγωγικής και διδακτικής επάρκειας, οι μεταπτυχιακές σπουδές, η γνώση ξένων γλωσσών κ.ά. Εδώ θα πρέπει να επισημανθεί ότι κατά τη διάρκεια του σχολικού έτους 2010-2011, αν και οι συνταξιοδοτήσεις εκπαιδευτικών σε πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση ξεπέρασαν τις 12.000, οι μόνιμοι διορισμοί που έγιναν δεν ήταν ούτε οι μισοί. Είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμα και οι εκπαιδευτικοί που κατοχύρωναν δικαίωμα διορισμού με βάση τα αποτελέσματα του διαγωνισμού ΑΣΕΠ, αλλά και των πινάκων προϋπηρεσίας όχι μόνο δε διορίστηκαν, αλλά όπως όλα δείχνουν, δεν υπάρχει καμία δέσμευση για το διορισμό τους έστω και την επόμενη χρονιά. Ταυτόχρονα, επιβλήθηκε η υπαγωγή των διορισμών στην εκπαίδευση στο λεγόμενο 1 προς 5, που όριζε το μνημόνιο Ι για τον δημόσιο τομέα (αν και αρχικά είχε ειπωθεί ότι θα εξαιρεθεί η εκπαίδευση και η υγεία). Οι ετήσιες προσλήψεις να γίνονται με ένα πλεόνασμα της τάξης του 15%, ώστε ανά έτος να σχεδιαστεί η οργανωμένη επιμόρφωση αυτού του ποσοστού.

Ομάδα Α4: Επιμόρφωση των εκπαιδευτικών Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης

Ομάδα Εργασίας Α4:

Επιμόρφωση των εκπαιδευτικών Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης

Συντονιστής:

Ανδρινόπουλος Γεώργιος

Μέλη:

Κουμπάρου Χρυσάνθη

Πέτσικα Αγγελική

Σεχόπουλος Σίμος

Στέφος Αναστάσιος

Χαριτίδου Γεωργία

Χρυσοβέργης Μιχάλης

Η επιμόρφωση των καθηγητών/-τριών στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση

Με τον όρο επιμόρφωση νοούμε τη συνεχή διαδικασία η οποία συνδέει την επιστημονική γνώση με την επαγγελματική δραστηριότητα, με στόχο την απόκτηση γνώσεων, την ανάπτυξη δεξιοτήτων και την υιοθέτηση στάσεων που θα επιτρέψουν στους καθηγητές/-τριες να αξιοποιήσουν ποιοτικά τις επιστημονικές και παιδαγωγικές απαιτήσεις της επιστήμης και να ανταποκριθούν με επιτυχία στα επίκαιρα προβλήματα της σχολικής και κοινωνικής πραγματικότητας. Η επιμόρφωση συνιστά βασική προϋπόθεση για την υποστήριξη, την ανατροφοδότηση και τη βελτίωση του έργου του εκπαιδευτικού και του ρόλου του στο σχολείο και την τάξη.

            Η επιμόρφωση ανάλογα με τη χρονική περίοδο που πραγματοποιείται, σε σχέση με τη σταδιοδρομία των καθηγητών/-τριών, διακρίνεται σε εισαγωγική και ενδοϋπηρεσιακή. Ως προς τη διάρκεια μπορεί να είναι επιμόρφωση βραχυχρόνια, επιμόρφωση μέσης διάρκειας και επιμόρφωση μακράς διάρκειας. Η παρακολούθηση της οποιασδήποτε μορφής επιμόρφωσης είναι υποχρεωτική ή προαιρετική.

Ομάδα Α3: Αρχική εκπαίδευση των εκπαιδευτικών Δ.Ε.

Ομάδα Εργασίας Α3:

Αρχική εκπαίδευση των εκπαιδευτικών Δ.Ε.

Συντονιστής:

Σκίκος Νικόλαος

Μέλη:

Ανδριτσάκη Κατερίνα

Αντωνίου Μαργαρίτα

Δαλάκα Ευγενία

Καρύγιαννης Γιώργος

Παπαδοπούλου Ελένη

Ρούσου Δήμητρα

1. Εισαγωγή

Τις τελευταίες δεκαετίες τα εκπαιδευτικά συστήματα σε όλο τον κόσμο φαίνεται να στρέφονται όλο και περισσότερο σε ζητήματα όπως η αποτελεσματικότητα και η ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης. Ιδιαίτερα σημαντικός παράγοντας για τη βελτίωση της παρεχόμενης παιδείας, αλλά και για την οποιαδήποτε μεταρρύθμιση θεωρείται ο εκπαιδευτικός. Μέσα από διάφορες πολιτικές που αφορούν την εκπαίδευσή του, τον τρόπο πρόσληψης, την επιμόρφωσή του και άλλα εργασιακά ζητήματα τα κράτη επιχειρούν να προσελκύσουν, αλλά και να κρατήσουν στο χώρο της εκπαίδευσης ένα όλο και πιο καταρτισμένο και ικανό ανθρώπινο δυναμικό.

Η αρχική εκπαίδευση των εκπαιδευτικών θεωρείται κεφαλαιώδους σημασίας, καθώς αποτελεί το πρώτο ουσιαστικά στάδιο της επαγγελματικής σταδιοδρομίας τους. Πρόκειται για την περίοδο εκείνη, όπου ο υποψήφιος εκπαιδευτικός περνά από την κατάσταση του φοιτητή σε εκείνη του επαγγελματία, αποκτώντας εκείνες τις γνώσεις και τις δεξιότητες που θα του χρησιμεύσουν κατά την άσκηση του εκπαιδευτικού του έργου. Παρέχεται κυρίως από τα πανεπιστημιακά ιδρύματα και συνδυάζει τη θεωρητική κατάρτιση με την πρακτική άσκηση σε σχολικές μονάδες.

Ομάδα Α2: Εκπαιδευτικός, μαθητές/-τριες, γονείς, τοπική κοινότητα, ευρύτερη κοινωνία και ΜΜΕ

Ομάδα Εργασίας A2:

Εκπαιδευτικός, μαθητές/-τριες, γονείς, τοπική κοινότητα, ευρύτερη κοινωνία και ΜΜΕ

Συντονιστής:

Παύλος Χαραμής

Μέλη:

Λάμπρος Γιώργας

Ειρήνη Καλιντζάκη

Δημήτρης Παναγόπουλος

Θεοφάνης Τσιγγέλης

Εισαγωγικά

Σκοπός της εισήγησης είναι η ανάλυση των σχέσεων που διαμορφώνονται  στο χώρο του σχολείου ανάμεσα στους παράγοντες που συναποτελούν τη σχολική κοινότητα και επηρεάζουν άμεσα και καθοριστικά τη λειτουργία της. Αυτοί οι παράγοντες (ή ομάδες αναφοράς) είναι οι εκπαιδευτικοί, οι μαθητές και μαθήτριες και οι γονείς/κηδεμόνες τους. Υπάρχουν όμως και άλλοι παράγοντες που επηρεάζουν, σε μικρό ή μεγαλύτερο βαθμό, τη λειτουργία του σχολείου και συνδιαμορφώνουν το παιδαγωγικό κλίμα μέσα στο οποίο συντελείται το παιδευτικό έργο. Σε αυτούς συγκαταλέγονται οι φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης, οργανώσεις και συλλογικότητες κάθε είδους που δρουν στην τοπική κοινωνία (πολιτικοί φορείς, αθλητικοί σύλλογοι, θρησκευτικές οργανώσεις κ.ο.κ.) καθώς και άτυπες ομάδες συνομηλίκων που υφίστανται στο χώρο του σχολείου ή τον άμεσο κοινωνικό περίγυρο. Τέλος, σημαντική είναι και η επίδραση που ασκούν τα μέσα μαζικής επικοινωνίας, τοπικής ή ευρύτερης εμβέλειας.

Ομάδα Α1: Οργάνωση και πραγματοποίηση της διδακτικής / μαθησιακής διαδικασίας

Ομάδα Εργασίας Α1:

Οργάνωση και πραγματοποίηση της διδακτικής / μαθησιακής διαδικασίας

(Αναλυτικά Προγράμματα και σχολικά βιβλία. Θεωρητικά προβλήματα)

 Συντονιστής:

Πατίδης Ηλίας

Μέλη:

Δανιήλ Μαρία

Δουλκέρης Μιχάλης

Θεριανός Κώστας

Παυλάκος Παναγιώτης

Ρεμούνδος Σωτήρης

Τέντες Παντελής 

Τουλιάτος Σπύρος 

1. Οι  οικονομικές  - κοινωνικές συνθήκες και η εκπαίδευση σήμερα

Βασικό γνώρισμα των σημερινών οικονομικών συνθηκών στον πλανήτη είναι η απόλυτη κυριαρχία των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής, που κινούνται από τη διεθνοποίηση του μονοπωλιακού κεφαλαίου προς τη μετατροπή του σε ολοκληρωμένο χρηματοπιστωτικό σύστημα μέσα από τις τράπεζες και την αγορά ώστε να αναγνωρίζεται ως παγκοσμιοποίηση.

Η βασική αντίθεση κεφαλαίου-εργασίας, που διατηρείται μαζί με τις άλλες δευτερεύουσες αντιθέσεις και δημιουργεί την ανισομερή κατανομή του κεφαλαίου, διατηρεί τις διαφορετικές ταχύτητες ανάμεσα στις ισχυρές ομάδες κρατών και τα περιφερειακά κράτη στα οποία εντοπίζονται τα μεγάλα προβλήματα.

Ο Ρόλος του Συνδικαλιστικού Κινήματος των Εκπαιδευτικών (Διορθώσεις Θ. Γεωργιάδης)

 Ομάδα Β4: Ο Ρόλος του Συνδικαλιστικού Κινήματος των Εκπαιδευτικών

Συνδικαλιστικό Κίνημα: η Φύση του και η Σχέση του με την Κοινωνία

Το συνδικαλιστικό κίνημα (εφεξής: σ.κ.) είναι σημαντικό μέρος του κοινωνικού κεφαλαίου (κατά Bourdieu[1] «κοινωνικό κεφάλαιο είναι το σύνολο των πραγματικών ή εν δυνάμει πόρων που συνδέονται με την κατοχή ενός ισχυρού δικτύου περισσότερο ή λιγότερο εγκαθιδρυμένων σχέσεων αμοιβαίας αποδοχής και αναγνώρισης.») Είναι ένα μεγάλο κοινωνικό δίκτυο με άτυπους και τυπικούς θεσμούς και δεσμούς αμοιβαιότητας και εμπιστοσύνης. Είναι το κατεξοχήν πεδίο εκδήλωσης της συλλογικότητας στο οποίο ασκείται η αυτόνομη δραστηριότητα των εργαζομένων, με δική τους βούληση και πρωτοβουλία, και με αφετηρία την προάσπιση των συλλογικών τους συμφερόντων σε ό,τι αφορά τις συνθήκες εργασίας και γενικότερα τις συνθήκες οργάνωσης της κοινωνικής τους ζωής. Είναι ένα πεδίο στο οποίο αποτυπώνεται με ενάργεια το επίπεδο της συνειδητότητας και της ενότητας των εργαζομένων, γι’ αυτό και η ανάπτυξη του συνδικαλισμού συναρτάται άμεσα με το βαθμό στον οποίο κατανοούν οι εργαζόμενοι τις δομές και τις σχέσεις που υφίστανται στο κοινωνικο-οικονομικό επίπεδο και ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά τις μορφές εκμετάλλευσης και τους μηχανισμούς αλλοτρίωσής τους.

Η αντιπαράθεση του οργανωμένου συνδικαλιστικού κινήματος στις κατά καιρούς προωθούμενες αντεργατικές πολιτικές συμπυκνώνει θεμελιακές αντιθέσεις της κοινωνίας και αναδεικνύει ριζικά διαφορετικά συστήματα αντιλήψεων και αξιών σε ό,τι αφορά τη ρύθμιση και την οργάνωση των κοινωνικών σχέσεων. Είναι μια πολυδιάστατη, πολύπλοκη και συχνά σκληρή αντιπαράθεση, καθώς από την έκβασή της κρίνονται, σε γενικευμένη ή σε μερική κλίμακα, μεγάλα οικονομικά –και όχι μόνο– συμφέροντα. Γι’ αυτούς τους λόγους, η οργάνωση και η αποτελεσματικότητα του συνδικαλιστικού κινήματος έχει μεγάλη σημασία για τους εργαζομένους.

Ο Ρόλος του Συνδικαλιστικού Κινήματος των Εκπαιδευτικών (Διορθώσεις Γρ. Καλομοίρης)

Ομάδα Β4: Ο Ρόλος του Συνδικαλιστικού Κινήματος των Εκπαιδευτικών

 Μέλη:

Γεωργιάδης Θωμάς	65ο ΓΕΛ	Α΄ ΕΛΜΕ Αθήνας	6977780020	ΠΕ03	tomgeorgiad@gmail.com
Καλατζή Ράνια			6977970911		ouraniakal@gmail.com
Καλομοίρης Γρηγόρης			6944604063	ΠΕ04.04	agonsyn1@agonsyn.gr
Μαυρέλης Ιάκωβος	4ο ΓΕΛ Καλλιθέας		6972109997	ΠΕ03	makmavr@ath.forthnet.gr
Μπάτρης Άγγελος	(Κε.Με.Τε./ΟΛΜΕ)	Ε’ ΕΛΜΕ Αν. Αττικής	6946337330	ΠΕ04.01	abatris@gmail.com
Παναγιωτοπούλου Εύη		Ε’ ΕΛΜΕ Αν. Αττικής	6976708264	ΠΕ02	evipan23@gmail.com

Ντοκουμέντο Εργασίας: Προκαταρτική Έκδοση Α

Η Προκαταρτική Έκδοση Α του Ντοκουμέντου Εργασίας δεν απηχεί την τελική σύνθεση των επιμέρους απόψεων και θέσεων των μελών της ομάδας, αλλά προτείνεται στα μέλη ως βασική πλατφόρμα διαλόγου. Δεν είναι δημοσιεύσιμη. Θα δημοσιευτεί μόνο η τελική μορφή του Ντοκουμέντου Εργασίας, ως συμπληρωματικό υλικό της πεντασέλιδης Εισήγησης.

Συγγραφέας: Άγγελος Μπάτρης (συντονιστής από Κε.Με.Τε.)

Δομή του κειμένου

1.      Εισαγωγή για τη φύση του συνδικαλισμού και τη σχέση του με την κοινωνία

2.      Συμβολή του εκπαιδευτικού συνδικαλιστικού κινήματος στην προάσπιση του δημόσιου δωρεάν σχολείου και γενικά του μορφωτικού αγαθού.

3.      Συνοπτική ιστορική αναδρομή για τη συμβολή του εκπαιδευτικού συνδικαλιστικού κινήματος στους όρους και τις συνθήκες εργασίας των εκπαιδευτικών (με έμφαση στις επτά άλλες θεματικές κατηγορίες του συνεδρίου).

4.      Καταγραφή της τρέχουσας κατάστασης του εκπαιδευτικού συνδικαλιστικού κινήματος (π.χ. κατανομή μελών κατά ΕΛΜΕ, ποσοστό συνδικαλισμένων εργαζόμενων στον κλάδο, κλπ). Ερωτήματα για την κατάσταση του κινήματος (γιατί μειώνεται η συμμετοχή, κλπ).

5.      Συνοπτική συγκριτική μελέτη για α) τη δομή, β) την κατάσταση και γ) την προσφορά του εκπαιδευτικού συνδικαλιστικού κινήματος σε σχέση με α) άλλους κλάδους και β) άλλες χώρες. Ιδιαίτερη αναφορά στην ευρωπαϊκή και παγκόσμια ομοσπονδία εκπαιδευτικών.

6.      Το πρόταγμα του συνδικαλιστικού κινήματος στις σημερινές συνθήκες. Προτάσεις για την αναβάθμιση του συνδικαλιστικού κινήματος και το ρόλο του στην απόκρουση της ολομέτωπης επίθεσης κατά των δικαιωμάτων των εργαζομένων.

Χρονοδιάγραμμα Εργασιών

Δε 21 Φλεβάρη κατάθεση κειμένων (μέσω διαδικτύου).

Πα 25 Φλεβάρη συνάντηση – συζήτηση κατατεθειμένων κειμένων.

Κυ 27 Φλεβάρη ηλεκτρονική κατάθεση τελικών κειμένων και ανάρτηση στο διαδίκτυο. (όλα τα μέλη)

Πα 4 Μάρτη ηλεκτρονική κατάθεση Ντοκουμέντου Α (προκαταρτική έκδοση Α). (Α.Μ.)

Κυ 6 Μάρτη ηλεκτρονική κατάθεση τροπολογιών στο Ντοκουμέντο Α. (όλα τα μέλη)

Τε 9 Μάρτη ηλεκτρονική κατάθεση Ντοκουμέντου Β. (Α.Μ.)

Πε 10 Μάρτη ηλεκτρονική κατάθεση Εισήγησης Α. (Α.Μ.)

Πα 11 Μάρτη 6 μμ συνάντηση για συμφωνία επί του Ντοκουμέντου Β και της Εισήγησης Α.

Κυ 13 Μάρτη ηλεκτρονική κατάθεση τελικού Ντοκουμέντου και Εισήγησης. (Α.Μ.)

Δε 14 Μάρτη επικύρωση (ηλεκτρονικά) της τελικής Εισήγησης και του Ντοκουμέντου (όλα τα μέλη), κατάθεση στο συνεδριακό υλικό και δημοσίευση στο blog του διαλόγου.

Συνδικαλιστικό Κίνημα: η Φύση του και η Σχέση του με την Κοινωνία

Το συνδικαλιστικό κίνημα (εφεξής: σ.κ.) είναι σημαντικό μέρος του κοινωνικού κεφαλαίου (κατά Bourdieu[1] «κοινωνικό κεφάλαιο είναι το σύνολο των πραγματικών ή εν δυνάμει πόρων που συνδέονται με την κατοχή ενός ισχυρού δικτύου περισσότερο ή λιγότερο εγκαθιδρυμένων σχέσεων αμοιβαίας αποδοχής και αναγνώρισης.») Είναι ένα μεγάλο κοινωνικό δίκτυο με άτυπους και τυπικούς θεσμούς και δεσμούς αμοιβαιότητας και εμπιστοσύνης. Είναι το κατεξοχήν πεδίο εκδήλωσης της συλλογικότητας στο οποίο ασκείται η αυτόνομη δραστηριότητα των εργαζομένων, με δική τους βούληση και πρωτοβουλία, και με αφετηρία την προάσπιση των συλλογικών τους συμφερόντων σε ό,τι αφορά τις συνθήκες εργασίας και γενικότερα τις συνθήκες οργάνωσης της κοινωνικής τους ζωής. Είναι ένα πεδίο στο οποίο αποτυπώνεται με ενάργεια το επίπεδο της συνειδητότητας και της ενότητας των εργαζομένων, γι’ αυτό και η ανάπτυξη του συνδικαλισμού συναρτάται άμεσα με το βαθμό στον οποίο κατανοούν οι εργαζόμενοι τις δομές και τις σχέσεις που υφίστανται στο κοινωνικο-οικονομικό επίπεδο και ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά τις μορφές εκμετάλλευσης και τους μηχανισμούς αλλοτρίωσής τους.