Πέμπτη 19 Μαΐου 2011

Πρόταση για τη λειτουργία των ομάδων εργασίας των εκπαιδευτικών συνεδρίων


Προτάσεις τροποποιήσεων στο πρωτόκολλο λειτουργίας των ομάδων εργασίας των εκπαιδευτικών συνεδρίων, με σκοπό την εύρυθμη λειτουργία και συνέργεια των ομάδων, την καλύτερη εξυπηρέτηση των σκοπών των εργασιών και τη διευκόλυνση της σύνθεσης διαφορετικών απόψεων στην ομάδα και ενδεχόμενων αλληλεπικαλύψεων μεταξύ ομάδων.

Περιεχόμενο των συνεδριακών εργασιών της ομάδας Β4



Ομάδα Β4:
Ο Ρόλος του Συνδικαλιστικού Κινήματος των Εκπαιδευτικών

Μέλη προσυνεδριακής ομάδας:
  • Γεωργιάδης Θωμάς
  • Καλατζή Ράνια
  • Καλομοίρης Γρηγόρης
  • Μαυρέλης Ιάκωβος
·         Παναγιωτοπούλου Εύη
Συντονιστής: Μπάτρης Άγγελος

1)   Γενικά

Το σώμα των συνέδρων της θεματικής Β4 έκανε δεκτή την εισήγηση της προσυνεδριακής ομάδας εργασίας ως βάση συζήτησης. Αναπτύχθηκε γόνιμος διάλογος και αντιπαράθεση θέσεων και προτάσεων. Οι παρατηρήσεις των συνέδρων μπορούν να συνοψιστούν όπως ακολουθεί παρακάτω.
Το συνδικαλιστικό κίνημα δεν αποτελεί μέρος του κοινωνικού κεφαλαίου, όπως λέει η εισήγηση, αλλά επηρεάζεται από αυτό. Για να επιτελέσει ρόλο που προσαυξάνει το κοινωνικό κεφάλαιο, πρέπει να έχει κατάλληλη φυσιογνωμία και λειτουργία.

Πέμπτη 7 Απριλίου 2011

Ιδιαιτερότητες και ανάγκες των εσπερινών σχολείων

Ιδιαιτερότητες και ανάγκες των εσπερινών σχολείων

Ελένη Λαμπροπούλου *

*Η εισήγηση αυτή είναι προϊόν συλλογικής εργασίας της Αγωνιστικής Παρέμβασης της
ΣΤ΄ ΕΛΜΕ Αθήνας

ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
Εις το όνομα της Αγίας και Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος
Β' Ψήφισμα της 6ης Μαρτίου 1986 της ΣΤ' Αναθεωρητικής Βουλής των Ελλήνων

Άρθρο 16
2. Η παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του Κράτους
4. Όλοι οι Έλληνες έχουν δικαίωμα δωρεάν παιδείας, σε όλες τις βαθμίδες της, στα κρατικά εκπαιδευτήρια.


Το συνταγματικά κατοχυρωμένο κοινωνικό αγαθό της Δημόσιας Παιδείας, σήμερα βάλλεται με τη συστηματική υποχρηματοδότηση, υποβάθμιση και ιδιωτικοποίηση. Οι εκπαιδευτικοί οφείλουμε να πρωτοστατήσουμε στον αγώνα για την υπεράσπιση και την αναβάθμιση της Δημόσιας Εκπαίδευσης και την αξιοπρέπεια κάθε μέλους της εκπαιδευτικής κοινότητας.
Εσπερινά σχολεία.
Στη χώρα μας, σήμερα, εσπερινά σχολεία λειτουργούν στο πλαίσιο της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης (Γυμνάσια, Λύκεια και Επαγγελματικά Λύκεια).
Στα εσπερινά σχολεία έχουν δικαίωμα να εγγραφούν:

Τετάρτη 6 Απριλίου 2011

ΓΙΑ ΜΙΑ ΤΥΠΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΕΝΝΟΙΑΣ ‘’ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ’’


                          ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ ΝΙΚΟΣ  ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ ΠΕ10
                            Δ/ΝΣΗ ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ Ν.ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ

Η λογική της ηγεμονεύουσας ιδεολογίας που σύμφωνα με τον Γκράμσι σκοπό έχει την αυθόρμητη συγκατάθεση των μαζών στην  χειραγώγηση τους φαίνεται ότι έχει περάσει ανεπιστρεπτί.

 Στη διαμόρφωση του πολιτικού πεδίου  κανένα ΄΄ηγεμονικό΄΄ μόρφωμα δεν μπορεί να κυριαρχήσει απόλυτα ,αντίθετα εναλλακτικά σημεία επιρροής στην πολιτική και την κουλτούρα, μορφές αγωνιστικών διεκδικήσεων με πρωτοπόρα μηνύματα δημιουργούν και προβάλλουν πιέσεις διαμορφώνοντας το νέο χάρτη των  κοινωνικών δικαιωμάτων.

Τετάρτη 30 Μαρτίου 2011

Ομάδα Β4 (αναλυτικό κείμενο): Ο Ρόλος του Συνδικαλιστικού Κινήματος των Εκπαιδευτικών

Ομάδα Β4: Ο Ρόλος του Συνδικαλιστικού Κινήματος των Εκπαιδευτικών

Μέλη:
Γεωργιάδης Θωμάς
65ο ΓΕΛ
Α΄ ΕΛΜΕ Αθήνας
ΠΕ03
Καλατζή Ράνια
1ο ΕΠΑΛ Γαλατσίου
Γ’ ΕΛΜΕ Αθήνας
ΠΕ 19
Καλομοίρης Γρηγόρης
ΠΕ04.04
Μαυρέλης Ιάκωβος
4ο ΓΕΛ Καλλιθέας
ΕΛΜΕ Καλλιθέας – Νέας Σμύρνης – Μοσχάτου
ΠΕ03
Μπάτρης Άγγελος
(Κε.Με.Τε./ΟΛΜΕ)
Ε’ ΕΛΜΕ Αν. Αττικής
ΠΕ04.01
Παναγιωτοπούλου Εύη
2ο Γυμνάσιο Παλλήνης
Ε’ ΕΛΜΕ Αν. Αττικής
ΠΕ02
Ντοκουμέντο Εργασίας
Επιμέλεια: Άγγελος Μπάτρης (συντονιστής από Κε.Με.Τε.)
Ευχαριστίες
Ευχαριστούμε το Θέμη Κοτσιφάκη για τη συγγραφή του μέρους που αναφέρεται στο συνδικαλιστικό κίνημα άλλων χωρών.

1)    Γενικά

Το συνδικαλιστικό κίνημα είναι σημαντικό μέρος του κοινωνικού κεφαλαίου (κατά Bourdieu[i] «κοινωνικό κεφάλαιο είναι το σύνολο των πραγματικών ή εν δυνάμει πόρων που συνδέονται με την κατοχή ενός ισχυρού δικτύου περισσότερο ή λιγότερο εγκαθιδρυμένων σχέσεων αμοιβαίας αποδοχής και αναγνώρισης.») Είναι ένα μεγάλο κοινωνικό δίκτυο με άτυπους και τυπικούς θεσμούς και δεσμούς αμοιβαιότητας και εμπιστοσύνης. Είναι το κατεξοχήν πεδίο εκδήλωσης της συλλογικότητας στο οποίο ασκείται η αυτόνομη δραστηριότητα των εργαζομένων, με δική τους βούληση και πρωτοβουλία, και με αφετηρία την προάσπιση των συλλογικών τους συμφερόντων σε ό,τι αφορά τις συνθήκες εργασίας και γενικότερα τις συνθήκες οργάνωσης της κοινωνικής τους ζωής. Είναι ένα πεδίο στο οποίο αποτυπώνεται με ενάργεια το επίπεδο της συνειδητότητας και της ενότητας των εργαζομένων, γι’ αυτό και η ανάπτυξη του συνδικαλισμού συναρτάται άμεσα με το βαθμό στον οποίο κατανοούν οι εργαζόμενοι τις δομές και τις σχέσεις που υφίστανται στο κοινωνικο – οικονομικό επίπεδο και ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά τις μορφές εκμετάλλευσης και τους μηχανισμούς αλλοτρίωσής τους.

Ομάδα Β2: (αναλυτικό κείμενο) Το Περιβάλλον, οι Συνθήκες Εργασίας και οι Επιπτώσεις στην Υγεία των Εκπαιδευτικών

Β2. Το Περιβάλλον, οι Συνθήκες Εργασίας και οι Επιπτώσεις στην Υγεία των Εκπαιδευτικών
Επιστημονική Ομάδα Εργασίας:
Γλαρέντζου Ελένη (Συντονίστρια)
Δελλαπόρτας Δημήτριος
Κάτσικας Χρήστος
Κολέντζου Πανωραία
Μπουρδή Μαρίνα
Ντιγριντάκη Δανάη
Χατζησταμάτης Κωνσταντίνος-Βίκτωρ

Η εργασιακή υγεία, ορίζεται από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό για την Ασφάλεια και την Υγεία στην Εργασία, ως η προαγωγή και η διατήρηση της σωματικής, πνευματικής, ψυχικής και κοινωνικής υγείας των εργαζομένων στον υψηλότερο βαθμό, μέσω της πρόληψης, του ελέγχου των κινδύνων και της προσαρμογής της εργασίας στον εργαζόμενο, καθώς και του εργαζομένου στην εργασία.
Σήμερα στις συνθήκες του σύγχρονου καπιταλισμού μία από τις κύριες αιτίες ασθένειας στην εργασία, η οποία έχει επιπτώσεις τόσο στους  εργαζόμενους όσο και στους οργανισμούς και στις εθνικές οικονομίες είναι το εργασιακό άγχος. Ως εργασιακό άγχος εννοούνται οι αγχογόνες εκείνες καταστάσεις που σχετίζονται με την εργασία ή προκαλούνται από συγκεκριμένη εργασιακή κατάσταση. Εμφανίζεται δε όταν οι απαιτήσεις και οι συνθήκες του περιβάλλοντος δεν συνάδουν ή δεν ταυτίζονται με τις ανάγκες, τις προσδοκίες και τις αξίες ή υπερβαίνουν την σωματική ικανότητα, τις δεξιότητες ή τις γνώσεις που απαιτούνται για να χειριστεί ένα άτομο μια δεδομένη κατάσταση.

Εργασιακές σχέσεις και εκπαιδευτικό έργο. Μερικά αφετηριακά και μεθοδολογικά σημεία

  1. Οι εργασιακές σχέσεις των εκπαιδευτικών, είναι καταλυτικός όρος για την άσκηση τους εκπαιδευτικού έργου α) όσον αφορά τις σχέσεις καθεαυτές, τον μισθό, το ωράριο κοκ και β) όσον αφορά το «αντικείμενο εργασίας», δηλαδή την ίδια την εκπαιδευτική διαδικασία, το περιεχόμενο του σχολείου και του εκπαιδευτικού έργου.
  2. Όσον αφορά το α: από τον Φεβρουάριο του 2010, με το πρόγραμμα σταθερότητας, έως και σήμερα με τα μνημόνια 1, 2, 3 οι όροι αυτοί έχουν τροποποιηθεί δραματικά, καθώς έχουμε μια σειρά αλλαγές σε:
α) μισθούς: περικοπές σε επιδόματα και 13ο-14ο μισθό, απλήρωτες αποζημιώσεις, αλλά και σχεδιασμοί για νέο μισθολόγιο με σύνδεση μισθού-παραγωγικότητας/αξιολόγησης.
β) ασφάλιση: Αύξηση των ορίων ηλικίας, μείωση των συντάξεων, ταμεία στα όρια της κατάρρευσης και με αδυναμία να πληρώσουν ΕΦΑΠΑΞ και υποχρεώσεις τους.
γ) Προσλήψεις: Η αρχική κυβερνητική δέσμευση για εξαίρεση της εκπαίδευσης από το 5:1 (το οποίο θα γίνει 7:1), δεν φαίνεται να υλοποιείται, καθώς την προηγούμενη χρονιά εφαρμόστηκε το 2:1 και για φέτος η κα Χριστοφιλοπούλου έχει δηλώσει ξεκάθαρα ότι το «πλεονάζον» προσωπικό, που θα προκύψει από συγχωνεύσεις/περικοπές τμημάτων, θα καλύψει το κενό από όσους συνταξιοδοτηθούν.
δ) Οργανικές θέσεις, διάθεση ΠΥΣΔΕ κοκ: Οι πρόσφατοι «πειραματισμοί» για μαζικές διαθέσεις εκπαιδευτικών στην πρωτοβάθμια και οι μετακινήσεις από ΠΥΣΔΕ σε ΠΥΣΔΕ, κάνουν καθαρό ότι νομικές δυνατότητες που υπήρχαν και στο παρελθόν και ισχυροποιήθηκαν από τον νόμο 3848/2010, θα χρησιμοποιηθούν σαν απάντηση στις περικοπές και στις ελλείψεις προσωπικού.
ε) Διεύρυνση των ελαστικών σχέσεων εργασίας. Αναπληρωτής, αναπληρωτής ΑΜΩ, αναπληρωτής ΕΣΠΑ, εκπαιδευτικός σε πάνω από 2 σχολεία, σε 2 βαθμίδες, διάθεση ΠΥΣΔΕ, με οργανική, υπεράριθμος… Ο κατακερματισμός του εκπαιδευτικού, που καμία σχέση δεν έχει να κάνει με τις πραγματικές εκπαιδευτικές ανάγκες.
στ) Ωράριο: Υποχρεωτικές υπερωρίες, αλλά και οι αυξανόμενες παρεμβάσεις της διοίκησης για «τήρηση του 8-2». Στην πρωτοβάθμια ήδη έχουμε καταστρατήγηση του ωραρίου με τους εκπαιδευτικούς που έχουν διατεθεί εκεί να δουλεύουν και στη ζώνη 14:00-16.15 και 21 ώρες ανεξαρτήτως προϋπηρεσίας.
ζ) καθηκοντολόγια, αξιολόγηση, φόρμες συμπλήρωσης και δημιουργία μιας «κοινής γνώμης» που θεωρεί αποδεκτό τον έλεγχο του εκπαιδευτικού από κάθε εξωθεσμικό και μη-επιστημονικό παράγοντα (γονείς, αγορά, χορηγοί κοκ).

Η ΔΙΕΘΝΩΣ ΔΙΑΜΟΡΦΩΜΈΝΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ (Δαφνή Κωστούλα)

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΑΘΟΔΗΓΗΣΗ
Η  ΔΙΕΘΝΩΣ  ΔΙΑΜΟΡΦΩΜΈΝΗ  ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ  ΓΙΑ  ΤΗΝ  ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ  ΔΙΟΙΚΗΣΗ  ΤΗΣ  ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ
                                   Δαφνή  Κωστούλα

Η οργάνωση και η διοίκηση της εκπαίδευσης συνδέεται στενά με την γενικότερη οργάνωση και διοίκηση μιας χώρας, καθώς και με τη μορφή της (π.χ. ομόσπονδο κράτος, κράτος με περιφέρειες με αυξημένη αυτονομία κ.τ.λ.).Υπάρχουν χώρες στις οποίες η οργάνωση και η διοίκηση παρουσιάζει συγκεντρωτικά χαρακτηριστικά και άλλες στις οποίες παρουσιάζει αποκεντρωτικά χαρακτηριστικά. Ο βαθμός συγκέντρωσης ή αποκέντρωσης της διοίκησης ποικίλει από χώρα σε χώρα. Άμεση συνέπεια αυτού είναι και η ύπαρξη διαφορών στην οργάνωση και διοίκηση της εκπαίδευσης ανάμεσα στις διάφορες χώρες αλλά και πολλών ομοιοτήτων. Ειδικότερα τα τελευταία χρόνια   διεθνώς επικρατούν αποκεντρωτικές τάσεις για την εκπαίδευση. Άμεση συνέπεια του φαινόμενου αυτού είναι αφενός  η μεταβίβαση ορισμένων αρμοδιοτήτων, από την κεντρική εξουσία, σε χαμηλότερα επίπεδα εξουσίας (περιφέρεια, δήμοι, κοινότητες, σχολικές μονάδες) και αφετέρου η όλο και αυξανόμενη λαϊκή συμμετοχή στα εκπαιδευτικά δρώμενα. Πάντως όλα τα κράτη  έχουν την υποχρέωση για την παροχή μιας ελάχιστης υποχρεωτικής εκπαίδευσης και για τη δημιουργία σχολικού δικτύου για όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες και όλα τα είδη εκπαίδευσης. Στη χρηματοδότηση της εκπαίδευσης συνεισφέρουν (το ποσοστό  ποικίλει) οι περιφέρειες, οι δήμοι, οι  γονείς και ιδιώτες.

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΤΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΗΠΑ (Δαφνή Κωστούλα)

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΑΘΟΔΗΓΗΣΗ
ΟΡΓΑΝΩΣΗ  ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΤΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ  ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ  ΤΩΝ  ΗΠΑ
                                        Δαφνή  Κωστούλα
            Οι ΗΠΑ είναι ένα ομόσπονδο κράτος, το οποίο αποτελείται  από πολιτείες, με  μεγάλες ανομοιογένειες ανάμεσα τους κάθε είδους (οικονομικές, πολιτιστικές, πληθυσμιακές,  γλωσσικές, κοινωνικές κ.τ.λ.). Σύμφωνα με το σύνταγμα τους το εκπαιδευτικό  σύστημα είναι αποκεντρωτικό και ουσιαστικά αποτελεί αρμοδιότητα της κυβέρνησης της κάθε πολιτείας και της τοπικής αυτοδιοίκησης. Σε γενικές γραμμές η εκπαίδευση αρχίζει στην ηλικία των 6 χρόνων, διαρκεί 12 χρόνια και είναι υποχρεωτική μέχρι την ηλικία των 16 χρόνων. Η διάρθρωση της εκπαίδευσης σε βαθμίδες παρουσιάζει διαφοροποιήσεις ανάμεσα στις πολιτείες (ανάλογα με τις ρυθμίσεις που ισχύουν σε κάθε μια). Σε γενικές γραμμές η οργάνωση και διοίκηση της εκπαίδευσης, διαιρεμένη  σε  4 επίπεδα,  αναφέρεται παρακάτω:

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΤΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΙΤΑΛΙΑΣ (Δαφνή Κωστούλα)

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΑΘΟΔΗΓΗΣΗ
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΤΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΙΤΑΛΙΑΣ
Δαφνή Κωστούλα

Η Ιταλία διαιρείται διοικητικά σε 20 περιφέρειες, με σχετική αυτονομία νομοθετική, διοικητική και οικονομική. Οι περιφέρειες διαιρούνται σε επαρχίες και αυτές σε δήμους και κοινότητες. Η δημόσια διοίκηση ασκείται από τις περιφέρειες, επαρχίες, και κοινότητες, εκτός από εκείνο το μέρος της που συνδέεται με θέματα που είναι αποκλειστική αρμοδιότητα του κράτους. Ειδικότερα για την εκπαίδευση το ιταλικό σύνταγμα ορίζει τις βασικές προδιαγραφές. Ακολούθως οι σχετικές με την εκπαίδευση ευθύνες και αρμοδιότητες επιμερίζονται ανάμεσα στο κράτος και τις περιφέρειες με συνταγματικό νόμο. Τα τελευταία χρόνια το εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας, η οργάνωση και η διοίκηση του, βρίσκονται υπό διαμόρφωση, με βάσει και την εκπαιδευτική πολιτική της ευρωπαϊκής ένωσης. Όμως οι βασικές κατευθυντήριες γραμμές έχουν ήδη τεθεί.